Uzun bir aradan sonra Primeval Kinship (İlkel Akrabalık) kitabına ve blog yazılarına dönmek istiyorum.Önceki yazılarımı gözden geçirdim ve dağınıklığımı ve yazılarımın yorum ağırlıklı olduğunu fark ettim. Bu yazıyla hem motivasyonumu yeniden kazanmak hem de şimdiye dek neler yazdığımı toparlamak istiyorum. Akrabalık yapıları, primat davranışları ve kültürel evrimin izini süren önceki bölümleri kısaca özetlemeye çalışıyorum.

Bu yazı, primat kökenli ensestten kaçınma davranışının evrimsel kökenlerini ele alır. Chapais’in teorisine göre, insanlar yakın akrabalarla cinsel ilişkiden biyolojik olarak kaçınmaya evrimsel süreçte programlanmıştır. Dişilerde bu mekanizma daha eskiye dayanır. Ben babalığın geç keşfi nedeniyle erkeklerde bu eğilimin daha yeni geliştiği görüşüne sahibim. Sosyal yapı, göç ve bağlanma, bu davranışları şekillendiren önemli faktörlerdir.

Kadınlar ve erkekler tarih boyunca zorunlu veya gönüllü olarak göç ettiler. Modern dünyada yaşanan göçlerin motivasyonu ile atalarımızın yaşadığı dönemde yaşadığı grubu terk etmek arasında hem benzerlikler hem de farklar var. Atalarımızın toplumsal yapısı zamanla değişmiş olmalı. Değişen toplumsal yapılar farklı ilişki biçimlerinin ortaya çıkmasına yol açmış olmalı. Topluluk içindeki statüler kimin göç edeceğini de belirlemiş olmalı. Kadınların daha iyi eş için yaşadığı yer t

İnsanlardaki ensestten kaçınma davranışının kültürel bir tabu olmadan önce evrimsel kökenleri olduğu. Primatlarda gözlemlenen içgüdüsel davranışlar (örneğin dağılma, Westermarck etkisi) insanların da benzer içgüdülerle hareket ettiğini gösterir. Bu kaçınma, üreme başarısını artırmak için doğal seçilimle şekillenmiş olabilir. Ensestten kaçınma özellikle dişilerde daha güçlüdür.

Chapais, insan akrabalık sistemlerinin yalnızca kültürel değil, evrimsel ve biyolojik temellere dayandığını savunur. Annelik gibi bazı bağlar, kültürel olarak reddedilse bile biyolojik süreçlerle kaçınılmaz biçimde oluşur. İnsanlarda evlilik, kardeşlik, soy takibi gibi yapılar, primat atalarımızdan evrimleşerek gelişmiştir. Kültürel çeşitlilik bu yapıları dönüştürse de temel biyolojik bağlar değişmeden kalır. İnsan akrabalığı çift taraflıdır; biyolojik temelli olup kültürle ç

Primatlarda annelerle kızları arasındaki güçlü bağlar, grup içinde akrabalık temelli sosyal yapılar oluşturur. Annenin statüsü kıza geçer, bu da doğuştan sosyal farklılıklar yaratır. İnsanlarda da sosyal statü yalnızca kültürel değil, biyolojik temellere dayanır. Eşitsizlik evrimsel bir mirastır. Bu yapı, insan toplumlarında kültürel akrabalık sistemleriyle daha da karmaşık hale gelmiştir.